ارتباط بین سازگاری با کیفیت زندگی در زنان دارای همسر تحت همودیالیز

مقدمه: زنان دارای همسر تحت همودیالیز با چالش های متعددی مواجه می شوند که ممکن است بر کیفیت زندگی و سازگاری آنها تاثیر بگذارد. هدف از این تحقیق بررسی ارتباط بین سازگاری با کیفیت زندگی در زنان دارای همسر تحت همودیالیز می باشد. روش کار: این پژوهش یک مطالعه همبستگی می باشد. 212 نفر از زنان دارای همسر تحت همودیالیز که به بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی مراجعه کرده بودند به صورت در دسترس در سال 1395 انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه سازگاری (نسخه کوتاه) و ابزار کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و آنالیز واریانس و به کمک نرم افزارspss  (نسخه 21) انجام شد. یافته ها : نتایج نشان داد که در میان حیطه های کیفیت زندگی، حیطه سلامت روان کمترین امتیاز را داشت. کیفیت زندگی با راهبردهای سازگاری مساله مدار همبستگی مثبت (001/0p= ، 71/0=r) و با راهبردهای هیجان مدار همبستگی منفی داشت (04/0 p=  53/-0 = r ). بالاترین راهبرد سازگاری به کار گرفته شده مذهب (57/0 ±  74/3) و کمترین راهبرد سازگاری سوءمصرف مواد (7/0 ± 99/1) بود. نتیجه گیری: بین سازگاری با کیفیت زندگی زنان دارای همسر تحت همودیالیز ارتباط وجود دارد. طراحی برنامه های حمایتی و روانشناسی برای زنان دارای همسر تحت همودیالیز به منظور کمک و راهنمایی در جهت استفاده بیشتر از راهبردهای سازگاری مساله مدار و استفاده کمتر از راهبردهای هیجان مدار می تواند در بهبود کیفیت زندگی آنان کمک کننده باشد.